درد و دل کاغذی من

هِی لاس با سیگار، در خانه ای تاریک فرقی ندارد "کنت" یا "بهمنی" باریک...یک اسم در مغزت هِی می شود تکرارلعنت به نامی که...لعنت به این نـُشخوار...تا صبح بیداری با دود سیگارت وقتی تجاوز شد شبها بر افکارت...هِی چای میریزی.... هِی کام میگیریاین مرگ تدریجیست در دم نمیمیری...از وحشت کابوس هر شام بیداریاز خانه می ترسی از خواب بیزاری... سیگار با سیگار ، چایی پس از چایی هِی لاس با فنجان.... لعنت به تنهایی... درد و دل کاغذی من...

ایلیا.........!دیدی عاقبت اه مترسک سر جالیز گرفتمان؟مترسک که کاری به کار ما نداشت.یک گوشه از مزرعه بی صدا نشسته بود.ان شب زیر نور ماه در انبار کاه پدربزرگ.............وقتی همه در ابادی دنبال تنها نوه ی پدربزرگ می گشتند.یادت هست؟ان شب که سر انگشتانت عشق را با لمس تن من بازی می داد.سیگار تنها روشنایی است در امتداد ظلمت یک کاهدان تاریک و مترسک بی صدا فقط نگاه می کرد.ایلیا : یک نخ سیگار بعد از عشق بازی با تو می چسبد ان هم وقتی موهایت بوی باغ می دهد.: سیگار سینه را خراب می کند.ایلیا : همه چیز یک روز خراب می شود زیبای من!:سیگار کاهدان را اتش می زند.مترسک ........... ایلیا........ مترسک می سوزد.ایلیا : مترسکی که با کلاغ ها دوست شد بسوزد بهتر است.: ایلیا بیا زودتر برگردیم.پدربزرگ نگرا درد و دل کاغذی من...

من آشیق آی اولایدیـــــــم بیر سول
درد و دل کاغذی من...

ﻫﻤﺎﻥ ﮔﺎﻭﯼ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺳﻨﺘﯽ ، ﻫﺴﺘﯽِ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﻢ ! ﻫﻤﺎﻥ ﭘﯿﻨﻪ ﺩﻭﺯﯾﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻝ ﻫﺎﯾﺶ ! ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎ ﮔﻠﺒﺮﮒ ﻫﺎﯾﺶ ... ﭘﺲ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ، ﺳﻌﺎﺩﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ ؟ ﭘﺲ ﺁﯾﺎ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺑﯽ ﭼﻮﻥُ ﭼﺮﺍ درد و دل کاغذی من...

دوست داشتم معلم املای تو بودم و "دوست درد و دل کاغذی من...